W średniowieczu kwiaty pełniły istotną rolę i symbolizowały różne cechy. Często ofiarowywano kwiaty Bogu i świętym. Również modlitwy traktowane są jako duchowe kwiaty. I dlatego odmawianie różańca porównywano z dawaniem Matce Bożej róż. Stąd modlitwę tę nazwano wieńcem z róż, czyli różańcem. A słowo to pochodzi od łacińskiego słowa rosarium, czyli ogród różany.

  

Po kilku miesiącach prac przygotowawczych, wreszcie możemy się cieszyć ukończonym ogrodem różanym - szczególnym miejscem modlitwy przy naszym kościele.  W centralnym miejscu znajduje się figura Matki Bożej, natomiast na czterech kamieniach wypisane są nazwy czterech tajemni różańca: radosne, światła, bolesne, chwalebne.

Serdeczne Bóg zapłać o. Ryszardowi Sumowi, który był inicjatorem tego miejsca modlitw, tym którzy składali ofiary na zakup róż, rodzinie za ufundowanie figury Matki Bożej i tym wszystkim zaangażowanym w jego powstanie.